τσο(μ)πανόπουλο

το, Ν

1. τσομπανάκος

2. γιος τσομπάνη.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τσο(μ)πάνης + κατάλ. -πουλο* (πρβλ. αρχοντό-πουλο)].